39 stepenika

"39 Stepenika" je pre svega poznat kao naziv kultnog crno-belog filma Alfreda Hičkoka iz 1935. godine, koji je Britanski filmski institut rangirao kao četvrti najbolji britanski film svih vremena. Međutim, priča o "39 stepenika" je starija od filma, jer je zasnovana na romanu Džona Bakena napisanom 1915. godine.

Iako originalna priča nosi ozbiljnu atmosferu špijunskog trilera, Patrik Barlou, koji se proslavio svojom predstavom "Nacionalni teatar dva čoveka iz Brenta" u Ujedinjenom Kraljevstvu, dao joj je novu dimenziju kroz pozorišnu adaptaciju. Njegova verzija, koja kombinuje elemente Bakena i Hičkoka, premijerno je izvedena 2005. godine u Londonu. Predstava je osvojila nagradu "Olivije" za najbolju novu komediju 2007. i dve "Toni" nagrade 2008. godine. U Londonu se igra već godinama na Vest Endu, dok je na Brodveju trajala četiri godine sa više od 1200 izvođenja. Adaptacija je prikazivana širom sveta, uključujući gradove poput Hong Konga, Meksiko Sitija, Barselone i Pariza.

• Radnja ovog komada prilično je intrigantna: glavni junak pokušava da pomogne ženi, agentkinji kontraobaveštajne službe. Nakon njenog ubistva, on mora da se bori da zaštiti sebe dok pokušava da razotkrije mrežu stranih špijuna koji planiraju da dođu do važnih državnih tajni.
• Barlou se odlučio za smeo korak preobraćanja napetog špijunskog trilera u duhovitu pozornicu na kojoj samo četvoro glumaca oživljava sve likove romana i filma. Upravo kroz parodiju političkog trilera, Barlou istražuje arhetipove romantike i patriotizma XX veka u današnjem kontekstu, gde četiri glumca tumače čak četrdesetak raznih likova, koristeći minimalan broj rekvizita za kreiranje složenih scena.