პიგმალიონი

ჯორჯ ბერნარდ შოუ იყო გამოჩენილი ირლანდიელი მწერალი, ცნობილი ლიტერატურაში მისი წვლილისა და კრიტიკებით. მისი ნამუშევარი „პიგმალიონი“ რჩება ერთ-ერთ ყველაზე მნიშვნელოვანი და გავლენიანი პიესა, დაჯილდოებული ნობელის ლიტერატურის პრემია 1925 წელს და ოსკარით საუკეთესო სცენარისთვის 1939 წელს, როგორც ფილმის „My Fair Lady“ შთაგონება.

შოუს „პიგმალიონი“ არის თანამედროვე ვერსია ძველი მითის, სადაც მთავარი პერსონაჟი, სკულპტორი პიგმალიონი, უყვარდება ქანდაკება, რომელიც თვითონ შექმნა. თავის ადაპტაციაში, შოუ ანხორციელებს ისტორიას ინგლისში პირველი მსოფლიო ომის წინ, საზოგადოებაში, სადაც განიცდება ძველი კლასობრივი გაგებები და გენდერული როლები მნიშვნელოვან ცვლილებებს.

• ელიზა დოულიტლი, ყვავილების გამყიდველი, მიჰყავთ პროფესორ ჰენრი ჰიგინსს, რათა ის განათლდეს და სწავლოს ლაპარაკი, როგორც ჰერცოგინია.
• ლიზა გარდაიქმნება კომბოსტოს ფოთოლიდან ჰერცოგინიაში, რაც საშუალებას აძლევს შოუს გააკრიტიკოს იმ დროის ზედაპირული კლასობრივი წინაღობები.
• შოუ თმობს რომანტიკულ ელემენტს მითში, ხაზს უსვამს იდეებს დამოუკიდებლობაზე, თანასწორობაზე და გენდერული და საზოგადოებრივი როლების რეფორმებაზე.

ეს პიესა, 1914 წელს ინგლისურად პირველი შესრულების შემდეგ, შთააგონა მრავალი ადაპტაცია, ხოლო 1964 წლის ფილმი „My Fair Lady“ რჩება ყველაზე ცნობილი ვერსია.