კინოკლუბი ფსიქოლოგთან: გოლგოთა

მეგობრებო! ისევ და ისევ, მე, ირინა კორობოვა - ფსიქოლოგი და კინომან- და კლუბ "ფილმები საღი აზრისთვის". საღი აზრის ფიქრისთვის, "ეს საერთოდ რა იყო?" ვუცქერთ ფილმს "გოლოდა" ჯონ მაკდონას ფილმი. ეს ის მაკდონა, რომელიც "ერთხელ ირლანდიაში" (და არა ის, რომელიც "სამივე ბილბორდი ებბინგის, მისურის საზღვარზე"). ფილმი არ არის კარგად შესაფერისი ფსიქოლოგთან გასატანად, რადგან ის ეუბნება რელიგიის, რწმენისა და მათთან დაკავშირებულ ღირებულებების საკითხებს. ფსიქოლოგია, ერთი მხრივ, ვერ შეჯიბრდება რწმენასთან საქონელის უნარით. მეორეს მხრივ, ის ბევრ უხერხულ კითხვას სვამს, რომლებიც შეგვიძლია განვიხილოთ: 📌 მართლაც, რომ არჩევანი, რომელიც ასრულებს მთავარი გმირი ქრისტიანული ღირებულებებიდან, უკეთესია სამყაროსთვის? შეიძლებოდა თუ არა კიდევ სხვანაირად რა უნდა ყოფილიყო ვერსია? 📌 თვითმოისხმის - კარგია, ცუდი თუ რისთვის? ვის გადავარჩენთ და ღირს რა მიზნით? და ის გადარჩენაა? 📌 აქვს თუ არა აზრი რაიმე, თუ კი რომელიმე ადამიანისათვის ხმატურად კარგია (თუმცა კიდევ არის კითხვები), თუ ის მათთან შინაგანად გამზადებული არ არის და არ მოვიდა? რას მივაღწევს საბოლოოდ? 📌 ვერ იქნებით, რომ ჩემი მსოფლიოს წარმოდგენა გაბღინძოშია ჩემი ტრავმით, შეზღუდვაული სწავლებებით, ინფორმაციის ნაკლებობით? თუ ასეთი მდგომარეობაა, როგორ შემიძლია ვიყო შეფასება სხვა ადამიანების საქციელების მორალური სიახლებებით? და აბრალესობა ხომ ეს არ არის, რომ გადავწყვიტო, რომ ვიცი როგორ არის უკეთესი? და მაშინ როგორ უნდა ვიყუარებ? საერთო ჯამში, კინო რთული და შთაბეჭდილება განცბული. ასე რომ მოდით დისკუსიაზე!